De geboorte van Anne pakt uit

Toen was er licht. Hoe is het zover kunnen komen? De geboorte van een nieuwe reisblog.
De reden is vrij simpel. Ik schrijf graag, en ik ben dol op reizen. Gooi deze passies in een kom, roer goed en... Het is een blog! Op deze blog zal ik al mijn avonturen, goede raad, foto's en raarheid met jou delen. Ik ben er alvast klaar voor. Jij ook?
Reizen is iets wat ik thuis met de paplepel heb binnengekregen. Als kleine kinderen vertoefden we aan de kust, in Nederlandse en Belgische bungalowparken en waarschijnlijk ook eens in Luxemburg. Met iets oudere kinderen verplaatsten de vakanties naar Frankrijk en Italië. Mijn eerste reis zonder ouders was naar Duitsland met mijn zusje (ik was 17 jaar, zij 19), zo ook mijn tweede en mogelijks ook derde. Duitsland heeft zo een speciaal plaatsje in mijn hart veroverd, maar de echte kriebels begonnen slechts een luttel jaartje geleden.
Een vriendin vertrok voor een aantal maanden naar het tropische Curaçao op buitenlandse stage. Was ik jaloers? Ja. Ben ik daarom ook maar naar Curaçao vertrokken? Ja. Toegegeven, mijn moeder had het eerste zaadje geplant. Geen haar op mijn hoofd had er aan gedacht om tijdens het schooljaar voor twee weken alleen naar de andere kant van de wereld te vliegen. Toch, na mijn schema en mijn bankrekening grondig bestudeerd te hebben, stond eigenlijk niets mij nog in de weg. Met een klein hartje boekte ik dus de trip.


Na de twee langste vluchten van mijn leven achter de rug te hebben gehad, en de meest unieke ervaring die ik ooit had gehad (Onbewoond eiland! Cactussen! Witte stranden! Zwemmen tussen de vissen! Belachelijke hoge temperaturen!) was ik besmet. Niet met het zika-virus, dengue of gele koorts, maar met de reiskriebels. Ik vrees dat het iets chronisch is.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts